قالب پرشین بلاگ

تو ای رهگذر؛

هشیار باش چو می آیی به شهر دلم.

در این سیلاب خیز ویران دیار،

__ جاده ها یکسویند.

شاید نیـابی مسیر بازگـشـتت را !!

سلام  دوستان

به کوچه های بی بهار خوش آمدید

کعبۀ عشق

مستی چشم تو دیدم دل از پیکر جدا کردم

درون کاخ چشمانت محفل عشقم بنا کردم

شنیدم بلبلی غمگین و آشفته می خواند

من آن بیچاره را با درد عشقم آشنا کردم!

در گریز از وحشت تنهایی و شبهای تــار

همچو آدم از خدا تقاضای «حــوا» کردم

بوسه بر عکس رخت هم چارۀ دردم نبود

برای درد بی درمان خـود فـکـر دوا کردم!

کنار خاطراتم در خلوتی آرام بنشستم

و از قـند لبــانــت تمـنــای شــفا کردم

خطا داند دلم آزار کس لیک بر خویشتن

اشک و آه و نــاله را هر شـب روا کردم!

تا بر این آواره روزی بتابد آفتاب وصل تو

از سر دیوانگی شب تا سحر دعا کردم

تو دریا بودی و می دانمت طوفانی و موج

اما برای دل سپـردن تـوکــل بر خدا کردم

سنگدل و مـغرور بودی تـو ای کـعبـۀ عشق

درطواف روی ماهت تمام خویش رافدا کردم!/

فرزاد سیامری- 1389/10/17- بندر امام

شادم زانکه می گذرند،
سالهای عمرم، شتـابان از پی هم!
شاید که نزدیکترم کنند،
__ به کهنه آرزویی محال! __

آرزوی دیدن یار،
   که برایش می پرد دل از سر شوق،
        تا رسد بر اوج، به آسمانهای خیال،
                         تا بیابد نشانی از دوست،
                                  تا بگیرد سراغی از یار،
                                           کهنه آرزویی محال...

گردش افلاک و هر طالع سال،
می دهندم نوید، وعده های وصل،
وعده های عشق...
لیک می دانم که این، باز هم دروغین وعده هاست!

چون نمی پیچد هنوز،
    در کوچه های بی بهارم،
                   ندایی از عشق!!

چون نگون بختم هنوز و درگیر یک قانون نحس:

__ « هر آنکه عاشقش گردم،
می برد از یاد،
رسم محبـّت را !! »__


فرزاد سیامری- بهار1390- بندر امام
 

می توان ساده زیست.
      جایی که باید زیست.
             جدا از شقایق حتی!

وقتی که اجبار است زندگی،
باید به ماه،
به آتشین گوی آسمان،
تنها خیره ماند و،
خموش!


فرزاد سیامری- بهار1390- بندر امام

ناله ای سرمیدهم امشب،کز عمق وجود برخیزد
چنان کز آتـــش قلــــبم هــــوا پر دود بر خیـــــزد

کـنـم جـاری زچـشمـانـم چـنان سیـلاب کز آنهـا
فـــرات و دجـلــه و نـیــل و هزاران رود بـرخـیــزد

دعـا گـویـم کـه یـــارب بیـــاور عـشـق دیــریـنــم
تو بنگـر لـرزان صـدایـم را کـز پـی مـعـبـود برخیزد

به دور از رخ یــــارم چــونــکه عــمـری هـدر دادم
ناله ای سرمیدهم امشب،کز عمق وجود برخیزد


فرزاد سیامری- 1384/08/29- آبادان